بررسی تاثیر چیدمان اتصالات انگشتی بر مدول الاستیسیته و مدول گسیختگی تیرهای لایه ای

در این پژوهش تأثیر نوع چیدمان اتصالات انگشتی (فاقد اتصال، اتصال در لایه سطحی، اتصال در تمام سطوح) و تعداد لایه (سه لایه و پنج لایه) بر مدول ­الاستیسیته و مدول گسیختگی تیرهای لایه ای ساخته شده از چوب صنوبر populous nigra با ابعاد لایه های 5/7×5/12×130 سانتی­متر مورد بررسی قرار گرفت. با ترکیب عوامل فوق 6 تیمار به­وجود آمد که با توجه به 4 تکرار در جمع، 24 تیر لایه ای ساخته و مقاومت خمشی آن به وسیله ماشین آزمون مکانیکی اندازه گیری شد. با افزایش تعداد لایه­ها در تیرهای لایه­ای مدول ­الاستیسیته و مدول گسیختگی افزایش ­یافت. بیشترین مدول ­الاستیسیته و مدول گسیختگی مربوط به تیرهای لایه ای با تعداد 5 لایه و دارای اتصال در لایه سطحی و کمترین میزان موارد فوق در تیرهای 3 لایه با داشتن اتصال در تمامی سطوح می باشد. طبق این بررسی تأثیر چیدمان اتصالات انگشتی بر مدول ­الاستیسیته و مدول  گسیختگی مورد بررسی معنی­دار نبوده، اما تأثیر تعداد لایه­ها بر مدول ­الاستیسیته و مدول گسیختگی تیرهای لایه­ای معنی­دار بوده است.